تنگی کانال نخاعی

ستون فقرات ما برای اینکه بتوانیم خم و راست شویم و در جهات مختلف حرکت کنیم یکپارچه درست نشده است، بلکه مانند دانه‌های تسبیح تکه تکه درست شده است؛ بنابراین بین هر دو مهره یک سوراخ وجود دارد که این سوراخ ها در طول ستون مهره ها و با قرار گرفتن در امتداد یکدیگر کانال عبور نخاع را تشکیل می‌دهند. کانال نخاعی مجرایی است در مرکز ستون فقرات که از روی هم قرار گرفتن مهره ها به وجود می‌آید. به دلیل وجود عوامل مختلفی کانال نخاع یا فضای درون مهره‌ای تنگ می‌شود و نتیجه آن وارد شدن فشار به ریشه‌های عصبی است. در حقیقت تنگی کانال نخاعی به معنی کاهش فضایی است که نخاع در آن قرار دارد که باعث فشار به نخاع و ریشه های عصبی می‌شود.

عوامل ایجاد کننده‌ی تنگی کانال نخاعی

  1. افزایش سن
  2. اختلالات مادرزادی و ژنتیکی
  3. شغل های سنگین
  4. وراثت
  5. بیماری‌های روماتیسمی

روش‌های تشخیص تنگی کانال نخاعی

  1. اولین راه گرفتن شرح حال از بیمار است؛ این گونه بیماران معمولا لنگش متناوب و درد پا دارند.
  2. انجام ام آر آی
  3. انجام نوار عصبی و عضلانی که درگیری ریشه های عصبی را نشان میدهد.

علائم تنگی کانال نخاعی

  • احساس گزگز در پاها
  • مور مور شدن و بی حسی در اندام های تحتانی بدن
  • ناتوانی در حرکت برای مسافت های عادی
  • درد در کمر و پا و بی حسی که با گذشت زمان زیاد می‌شود. با بروز سردی یا دمیدن باد به کمر این درد افزایش می‌یابد و در گرما ممکن است کم و یا قطع شود.

درمان تنگی کانال نخاعی

  • استفاده از داروهای ضد التهاب برای کاهش التهاب و درد
  • انجام فیزیوتراپی و طب سوزنی طبق نظر پزشک
  • تزریق داروهای خاص داخل ستون مهره ها طبق نظر پزشک معالج برای کاهش درد و التهاب
  • انجام عمل جراحی در زمانی که علایم شدیدتر و با مراقبت و دارو درمانی بهبود پیدا نمی‌کند.

آموزش به بیمار و خانواده قبل و بعد از عمل جراحی

  • فعالیت‌هایی که باعث آسیب‌های مکرر در طولانی مدت به ستون فقرات می شود انجام ندهید.
  • حفظ امتداد صحیح ستون فقرات در یک راستا را حین استراحت در بستر و حین ایستادن رعایت کنید.
  • از هوای سرد دوری کنید و از گرما برای کاهش درد استفاده کنید.
  • حرکات ورزشی و نرمش‌های حساب شده و کارهای بدنی مناسب را با نظر و اجازه پزشک انجام دهید.
  • داروهای خود را طبق نسخه ی دارویی پزشک در منزل استفاده کنید.
  • محل زخم جراحی را روزانه با بتادین و گاز استریل پانسمان کنید.
  • تا زمان کشیدن بخیه ها ۱۴ روز بعد عمل طبق دستور پزشک از حمام کردن و خیس شدن بخیه ها پرهیز کنید.
  • در صورت مصرف داروهای ضد انعقاد مثل وارفارین یا آپیکسابان و…. به دستور تجویز پزشک در منزل دقت شود.
  • جوراب ضد لخته را به صورت دوره ای به مدت دو هفته ۳ ساعت پوشیده و نیم الی یک ساعت استراحت داده شود و مجدد پوشیده شود.
  • کمربند طبی حداقل ۳ ماه در زمان بلند شدن از بستر جهت نشستن و یا راه رفتن طبق نظر پزشک بسته شود.
  • هر ۱ الی ۲ ساعت بعد بستن کمربند راه بروید.
  • از رژیم غذایی پر فیبر و سبزیجات و میوه جات فراوان و مایعات برای جلوگیری از یبوست و زور نزدن هنگام دفع استفاده کنید.
  • قاعدتا بهترین و ماندگارترین شیوه‌ی درمان تنگی کانال نخاعی عمل جراحی است؛ به خصوص برای بیمارانی که علائم عصبی مثل عدم کنترل در دفع ادرار و مدفوع دارند یا بیمار روی پاشنه پا راه میرود.

در صورت بروز علائم زیر به پزشک مراجعه کنید:

  • در صورت وجود قرمزی، درد، تب بالا و ترشحات چرکی از محل عمل به پزشک مراجعه کنید.
  • در صورت درد زیاد و عدم جواب به مسکن‌ها